Εικαστικές Πρακτικές και Εικονογράφηση

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ

Το μάθημα επεξεργάζεται και  διερευνά πρακτικές των εικαστικών τεχνών και της εικονογράφησης.  Βασικοί στόχοι του μαθήματος: α) η διεύρυνση της έννοιας της εικονογράφησης β) η χρήση διαφορετικών εικαστικών πρακτικών στο πεδίο της έρευνας, του πειραματισμού, της ανάπτυξης , οργάνωσης και παρουσίασης μιας εργασίας (πρότζεκτ) γ) η ανακάλυψη  προσωπικών τρόπων διαχείρισης των εικονογραφικών και εικαστικών  πρακτικών.

Μέσα από το μάθημα αξιοποιούνται καινοτόμες μεθοδολογίες, θεωρία και βιβλιογραφία . Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην τροφοδότηση από ένα ευρύ πεδίο αναφορών που σχετίζεται με  άλλα γνωστικά πεδία. Περιλαμβάνονται επιμέρους ασκήσεις, κατά τις οποίες χρησιμοποιούνται παραδοσιακά και σύγχρονα μέσα, τεχνικές και υλικά. Οι φοιτητές/τριες,  μέσα από εργασίες (projects ) ατομικές ή ομαδικές, καταλήγουν σε οπτικές κατασκευές και  αφηγήσεις. 

 ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Α. Ελληνική-Μεταφράσεις από ξενόγλωσση

-Burke, P. (2003) Αυτοψία, Οι χρήσεις των εικόνων ως ιστορικών μαρτυριών. Αθήνα:  Μεταίχμιο.

– Δασκαλοθανάσης, Νίκος (2021) Ιστορία της Τέχνης 1945-1975, Από τη μοντέρνα στη σύγχρονη τέχνη. Αθήνα: futura.

-Δασκαλοθανάσης, Νίκος (2004) Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο από τον 19^ο στον 21^ο αιώνα. Αθήνα: Άγρα.

-Δημητρακάκη, Αντζελα (2018) Τέχνη και Παγκοσμιοποίηση, Από το μεταμοντέρνο σημείο στη βιοπολιτική αρένα. Αθήνα :  Βιβλιοπωλείον της Εστίας. 

– Flusser, Vilem, (2007)  Οι Χειρονομίες. Θεσσαλονίκη: University Studio Press.

-Foster, H., Krauss, R., Bois, Y., Buchloh, B. (2004) Art Since 1900. London: Thames and  Hudson.

-Καραμπά, Ελπίδα, (2005) Δημόσια Τέχνη Σχεσιακού Τύπου. Ο επιμελητής στην αναζήτηση της θεωρία. Άρθρο-παρέμβαση στο συμπόσιο: Σύγχρονη Τέχνη και Δημόσιος Χώρος της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης. Αθήνα: aica-Hellas.

-Μουτσόπουλος, Θ. (2021) Όχι ακριβώς Τέχνη, Η υπερδιόγκωση του πολιτισμικού φαινομένου. Αθήνα: Πλέθρον.

-Μουτσόπουλος, Θ. (2001) Τα υβρίδια της παγκοσμιοποίησης, Πόλη και Μαζική Κουλτούρα στην Περιφέρεια. Αθήνα: Futura.

-Ντάφλος, Κ. (2015) Επιτελεστικές πρακτικές τέχνης. [ηλεκτρ. βιβλ.] Αθήνα:

 Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών.

– Ντάφλος, Κ. (2015) Τακτικές τεχνοπολιτικών μέσων [ηλεκτρ. βιβλ.]. Αθήνα: Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών.

– Ντε Σερτώ, Μισέλ (2010) Επινοώντας την καθημερινή πρακτική, Αθήνα: Σμίλη,.

-Σένετ, Ρίτσαρντ (1999) Η τυρρανία της οικειότητας, Ο δημόσιος και ιδιωτικός χώρος στον δυτικό πολιτισμό. Αθήνα: Νεφέλη.

Β. Ξενόγλωσση

-Bourriaud, N.  (2002) Relational Aesthetics. Dijon: Les presses du réel.

-Groys, B. (2009) Self-Design and Aesthetic Responsibility. e-flux, Journal #07.  

 http://www.e-flux.com/journal/self-design-and-aesthetic-responsibility/

-Kaye, N. (2008) Site-Specific Art, Performance, place and Documentation. New York : Routledge.

– Manovich L.(2001) The Language of the New Media. Cambridge, Mass: MIT Press.

-Rees, D. (2014) How to be an Illustrator. London: Laurence King.

-Zeegen,L.(2009) What is Illustration. Hove: RotoVision

– Vergine, L. (2000) Body Art and Performance, The body as language, Skira, Milano

-Wigan, M. (2008)  Text and Image. Lausanne

– Συναφή επιστημονικά περιοδικά:

https://www.e-flux.com/journal/

https://www.academia.edu/

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ